× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contactzoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 1225  Angilbertus van Keulen

Info afb.

Angilbertus (ook Engelbertus) van Keulen, Duitsland; bisschop & martelaar; † 1225.

Feest 7 november.

Angilbertus werd in 1185 geboren als een zoon van de Graaf van Berg en een Vlaamse gravin. Hij was bestemd voor hoge geestelijke ambten en kreeg daar ook de opleiding voor. Reeds als kind verkreeg hij ruimschoots wat men voor hem begeerde. Al was hij dan 'geestelijke', zelf ging hij op in oorlogvoeren en jachtpartijen. Hij schijnt zelfs deelgenomen te hebben aan de kruistochten tegen de Albigenzen,een ketterse groepering in Zuid-Frankrijk; waarschijnlijk niet zozeer om het ware geloof te beschermen, maar meer uit zucht naar avontuur. Hij wordt ondanks alles in 1216 tot aartsbisschop van Keulen gewijd, en daarmee is hij één van de machtigste mensen in het Duitse Rijk. Temeer daar keizer Frederik II hem hoge staatsverantwoordelijkheden toevertrouwde.

Zo onstuimig als hij was in zijn jonge jaren, zo wijs bleek hij in zijn hoge functies. Hij was rechtvaardig, ook als dat inging tegen de mensen van zijn eigen stand en ten goede kwam aan boeren en armen; wat in die tijd hoogst opmerkelijk was. Misbruik strafte hij streng. Tenslotte kostte hem die zorg zijn leven.

Frederik van Ysenberg, nota bene de zoon van zijn zwager, maakte zich schuldig aan afpersing jegens een vrouwenklooster te Essen. Weliswaar was het klooster hem schatplichtig, maar hij vorderde veel te hoge belastingen. Om het welzijn van klooster en zusters bekommerde hij zich helemaal niet, alleen om de inkomsten. Oom Angilbertus greep aanvankelijk niet in. Dat wil zeggen: hij bood Frederik uit eigen vermogen een groot bedrag aan, op voorwaarde, dat die dan verder de zusters met rust zou laten. Frederik weigerde. Daarop onthief Angilbertus hem van al zijn functies en verantwoordelijkheden. Dit was voor de adel de druppel die de emmer deed overlopen: hij had de armen beschermd ten koste van zijn eigen stand.

Waarschijnlijk heeft Angilbertus voorvoeld wat er komen ging. Volgens de getuigenissen achteraf heeft hij in die tijd een generale biecht afgelegd: een biecht gesproken over zijn hele leven, om met God in het reine te zijn. Kort daarna werd hij op weg naar een kerkwijding van Soest (Duitsland) te Schwelm door een groepje edelen, waarschijnlijk huurlingen van zijn zwager, aangehouden; toen hij zich wilde verzetten, werd hij zonder pardon gedood. De pastoor van Schwelm durfde hem niet eens in zijn kerk te laten opbaren; dat gebeurde in klooster Altenburg. Daar bevindt zich sindsdien een kostbare reliek. De reliekschrijn in zilver en goud, met de belangrijkste relieken is te vinden in de Dom van Keulen.


Bronnen
[Bei.1983; BjL.1986; Bly.1986:217; Bri.1953; E&M.1974p:110/111; HiH.1987p:68; S&S.1989p:599; Vce.1990; Dries van den Akker s.j./2007.06.12]

© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen

VoorwoordHoe wordt men heilig?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen