Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022

Adelgott (ook Adalgott, Adelgötz of Algot) van Dissentis osb, Zwitserland; abt; † 1031.

Feest 24 mei & 10 & † 23(?) & 26 oktober.

Aanvankelijk was hij monnik in Einsiedeln. Vandaar werd hij rond het jaar 1000 abt in het Zwitserse klooster Dissentis. Over zijn leven is nagenoeg niets bekend. Ook zijn er van hem geen geschriften bewaard gebleven. Volgens een niet volkomen betrouwbare necrologie uit de 17e eeuw zou hij op een 23e oktober gestorven zijn.

Driehonderd jaar na zijn dood schrijft Albrecht van Bonstetten in zijn kroniek van Dissentis over het voorbeeldig monniksleven van 'Sant Adelgötz, apt zuo Tisentis'.

In de 16e en 17e eeuw horen we regelmatig van zijn verering. Die verering werd vooral gevoed door de wonderen die er op zijn graf gebeurden. Het bevond zich in de kruisgang rechts van de deur die toegang gaf tot de St-Martinuskerk. Onder leiding van abt Adalbert II werd in 1671 zijn stoffelijk overschot opgegraven; het lag in een eenvoudige, houten kist, waaruit zich een heerlijke geur verspreidde. Dat duidt erop - aldus Iso Müller in zijn 'Disentiser Klostergeschichte' - dat er bij de begrafenis reukwerken in de kist waren toegevoegd. Dat is zeer wel mogelijk. Toch merken we op, dat we in de middeleeuwen herhaaldelijk horen over heerlijke geuren van overleden heiligen. Zulke uitspraken hebben meer de bedoeling te wijzen op 'de geur van heiligheid'.

Sinds de 17e eeuw bestaat er een theorie dat hij dezelfde was als bisschop Adelgott van Chur († 1160; feest 3 oktober). Deze opvatting schijnt historisch niet houdbaar te zijn.

---

Bronnen
[107; 326; 340; Dries van den Akker s.j./2007.10.02]

---