 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
 Info afb. |
Chrysanthus van Rome, Münstereifel?, Duitsland; martelaar met Daria, Diodorus, priester & diens diaken Marianus; † ca 283/284.
Feest 4 januari (oosterse kerk) &19 maart (oosterse kerk) & 17 juni (volgens de kalender van Hiëronymus) & 12 augustus (volgens sommige manuscripten) & 25 oktober (westerse kerk).
Chrysanthus was vanuit Alexandrië in Egypte naar Rome gekomen op zoek naar de ware wijsheid. Hij was enig kind van rijke ouders. Zijn vader, Polemon, stelde hem dus in staat te studeren. Hij bezocht de knapste Romeinse leermeesters van zijn tijd, maar niemand kon zijn honger naar wijsheid stillen. Tot het moment dat hij een afschrift in handen kreeg van de Evangelies en van de Handelingen der Apostelen. Dit boeide hem. Maar wie kon hem er meer van vertellen? Hij kwam in contact met een priester van de christengemeente, Carpoforus geheten - 'vruchtdrager', een veelbetekenende naam. Deze onderrichtte hem in de leer van Christus, en smaakte het genoegen hem te mogen dopen.
Maar dat was in het geheel niet naar de zin van Chrysanthus’ vader. Die stelde alles in het werk om zijn zoon weer op het normale pad te krijgen. Tenslotte ging hij zover, dat hij Chrysanthus opsloot in een kamer met mooie meisjes, omdat hij had begrepen dat veel christenen hun aanhankelijkheid aan Christus betuigden door af te zien van geslachtsgemeenschap. Dat had in de oversekste Romeinse cultuur inderdaad het karakte van een profetische daad. Maar in dit gezelschap - zo redeneerde vader bij zichzelf - zou hij zijn fratsen wel gauw kwijt raken. Echter integendeel.
Daarop speelde Polemon - ook al zo'n veelbetekenende naam: 'strijd' - zijn laatste troef uit. Hij dwong zijn zoon te trouwen met een heidens meisje, Daria. Chrysanthus wist haar te overtuigen van de waarde van het christelijke geloof. Daarop besloten beiden net te doen alsof ze getrouwd waren, maar in feite samen te leven als broer en zus. Na de dood van zijn vader begonnen ze openlijk voor hun geloof uit te komen. Onder de keizers Carus (280-282) en Numerianus (283) braken er christenvervolgingen uit. De beide echtelieden werden gruwelijk gemarteld, maar bleven trouw aan Christus. Claudius, de beul zelf, was daarvan zo onder de indruk dat hij met zijn hele huishouding het christelijk geloof aannam, met als gevolg, dat hij onmiddellijk daarop werd verdronken; zijn zoons werden onthoofd en zijn vrouw stierf in de galeien met een gebed op haar lippen.
Intussen waren er veel meer omstanders onder de indruk gekomen van Daria's standvastigheid. Ze riepen dat het een godin moest zijn. Tenslotte werden Chrysanthus en Daria in een diepe put gestopt en onder zware steenbrokken bedolven. Daar vlakbij was een grot, waar de christenen elkaar troffen om de nagedachtenis van de beide martelaren te eren. Toen de ambtenaren van de heidense overheid dit ontdekten, lieten ze een zware steen voor de ingang rollen. Zo kwamen al de christenen daarbinnen om het leven. Van minstens twee van hen zijn de namen overgeleverd: de priester Diodorus en diens diaken Marianus.
Op de plaats waar Chrysanthus en Daria de dood vonden is later een kerk verrezen om hun nagedachtenis te eren.
© A. van den Akker s.j.
