 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
 Info afb. |
Ezra van Jeruzalem, Israël; † ca 400 vóór Chr.
Feest 13 juli.
Hij zou de schrijver zijn van het naar hem genoemde Oud-Testamentische bijbelboek Ezra; als zodanig is hij verbonden met Nehemia; ook naar hem is een bijbelboek genoemd. De boeken Ezra en Nehemia dateren van rond 400 vóór Chr. en vertellen over de wederopbouw van het Land en de tempel na de terugkeer uit de Ballingschap.
Ezra stamde af van de hogepriester Aäron en was 'thuis in de Wet van Mozes'. Hij was een 'sofer', een schrijver in de wet van Mozes.
Tijdens de Ballingschap was hij secretaris aan het Perzische hof. In die functie droeg hij met name zorg voor zaken en stukken die de joden betroffen. Als zodanig kreeg hij van de koning toestemming naar Palestina terug te keren en daar de verhoudingen binnen de Joodse gemeenschap op orde te brengen, volgens een Joodse wet, die hij naar zijn zeggen in bezit had. Hij mocht remigranten meenemen, joden die terugwilden naar hun land van herkomst; voorts werd hem toestemming verleend geld en goederen in te zamelen voor de herbouw van de tempel in Jeruzalem. Tenslotte zou de staat de kosten voor de tempeldienst op zich nemen en werd het toekomstig tempelpersoneel gevrijwaard van belastingen. Zo vertrok hij inderdaad naar Jeruzalem.
De geleerden zijn het er nog altijd niet over eens in welke tijd precies Ezra optrad. Volgens de een trad hij op naast Nehemia; in dat geval heeft de reis van Ezra plaatsgevonden in het jaar 458 vóór Chr., ten tijde van Artaxerxes I. Ook is het mogelijk dat hij na Nehemia naar Jeruzalem is gekomen. In dat geval moet zijn optreden geplaatst worden tijdens de regeringsperiode van Arataxerxes II. Dan zou zijn terugkeer naar Palestina hebben plaatsgevonden in het jaar 398 vóór Chr.
Na aankomst in het Land verzamelde hij de joden op de plek waar later de nieuwe tempel zou verrijzen, en liet ere van een getimmerd verhoog tot ontroering van de toehoorders de hele Wet van Mozes voorlezen. Dit moeten ongeveer de eerste vijf boeken van Mozes geweest (Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium), met uitzondering natuurlijk van de gedeelten die er later aan zijn toegevoegd. Vervolgens vierde men het Loofhuttenfeest. Hij drong aan op de ontbinding van de gemengde huwelijken: wie met een niet-joodse partner was getrouwd, werd aangeraden te scheiden.
Deze maatregelen werden niet zonder slag of stoot geaccepteerd; vooral de generatie die tijdens de Ballingschap het Land niet had verlaten en dientengevolge op het stuk van geloof en eredienst allerlei water in de wijn had moeten doen om het de bezetter naar de zin te maken, verzette zich. Wij komen hun nakomelingen nog tegen in het Evangelie onder de naam Samaritanen. Zij werden als onreine land- en godsdienstverraders beschouwd, omdat hun voorouders tijdens de Ballingschap de godsdienst hadden 'verontreinigd' met de eredienst van andere goden en met gemengde huwelijken.
© A. van den Akker s.j.
