 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Manassès van Troyes, Frankrijk; 44e bisschop; † 993.
Feest 11 juni.
Manassès werd begin 10e eeuw uit een machtig riddergeslacht geboren op de burcht Arcis-sur-Aube. Tot zijn voorouders behoorden de adellijke geslachten van Arcis, Ramerupt en Pougy. Zijn vader heette Helpwin, zijn moeder Hersendis.
Bij de dood van zijn vader, liet moeder het beheer over het graafschap Arcis over aan haar oudste zoon Hildwin, en trok zich met haar zoon Manassès terug in de heerlijkheid Ramerupt. Omdat de jongen intelligent was, vertrouwde ze hem voor zijn opvoeding toe aan bisschop Milo I van Troyes. Hij bleek een uitstekend leerling. Toen de bisschop in 985 overleed, werd hij dan ook door de kanunniken aangezocht om diens opvolger te worden. Hij moet toen toch al op jaren zijn geweest.
Onverwijld toog hij aan het werk. De stad had onlnags te lijden gehad van de invallen der Noormannen. Niet alleen de kerken hadden veel schade geleden. Ook de kanunniken en andere geestelijken hadden zich genoodzaakt gezien bijbaantjes te nemen en handenarbeid te verrichten om rond te komen. Door dit alles was de mentaliteit onder de geestelijkheid danig verslapt.
Manassès omringde zich met uitstekende raadgevers, zoals abt Adso van Der-en-Moutiers, Hadricus, de schatmeester van de kathedraal en Sint Adérald († 1004; feest 20 oktober), die op pelgrimstocht was geweest naar het Heilige land en later benoemd werd tot aartsdiaken van Troyes. Zo bracht hij de goede geest weer terug onder zijn priesters.
Daarnaast ondervond hij ook veel troost van de bekering van zijn broer Hildwin. Die had tot dan toe bekend gestaan als een keiharde vechtersbaas, berucht om zijn plunderingen. Manassès had al heel wat gebeden naar de hemel opgezonden voor zijn bekering. Onder de delicate leiding van abt Adso van Der-en-Moutiers veranderde hij in een even milde man als hij voordien hardvochtig was geweest, aldus een oude levensbeschrijving. Om boete te doen voor zijn zonden ondernam hij zelfs een pelgrimstocht naar het Heilige Land. Zo zag Manassès tenslotte zijn gebeden voor zijn broer verhoord.
Na acht jaar het bisschopsambt te hebben bekleed, stierf hij.
© A. van den Akker s.j.
