× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 1959  Mykola Charnetskyi

Info afb.

Mykola Charnetskyi CssR, Lviv, Oekraïne; religieus, bisschop & martelaar; † 1959.
Feest 2 april.

Hij werd geboren op 14 december 1884 in het dorpje Semakivitsi, in het district Ivano-Frankivsk, in het zuid-westen van Oekraïne. Na hem kregen zijn ouders nog acht kinderen. Zij behoorden tot de Oekraïens-Grieks-Katholieke Kerk welke geünieerd is met Rome en zich onderscheidt van de Oekraïens-Orthodoxe Kerk.

Als jonge jongen voelde hij zich aangetrokken tot het priesterschap. Toen hij achttien was, zond zijn bisschop, Hryhorii Khomyshyn († 1947; feest 17 januari), hem naar het Sint Josaphat Oekraïens Pauselijke College in Rome. In 1909 keerde hij terug om de priesterwijding te ontvangen. Daarna rondde hij een jaar later zijn studies te Rome af: hij behaalde een doctoraat in de dogmatische theologie en werd voor de komende negen jaar professor en spirituaal (geestelijk leidsman) aan het seminarie van Ivano-Frankivsk dat indertijd de naam droeg van Stanislaviv. /p>

Redemptorist
In 1913 openden de Belgische Redemptoristen een missiepost in Lviv. Mykola herkende zich in hun veel soberder levenswijze, en in 1919 meldde hij zich bij hen aan als kandidaat. Na een jaar legde hij zijn eerste geloften af.
Zeven jaar later openden de Redemptoristen een missie in Volhynia, in het noordwesten van Oekraïne met de bedoeling de betrekkingen te verbeteren tussen de Katholieke en Orthodoxe Oekraïners. Het feit dat pater Charnetskyi vertrouwd was met de Oekraïens-Orthodoxe liturgie, plus het feit dat hij een uiterst beminnelijk karakter had, maakten hem uitermate geschikt voor deze vorm van apostolaat. Hij werd benoemd tot apostolisch visitator voor de katholieken van Oekraïne in de districten Volyn, Polissia, Kholm en Pidliashia. Onvermoeibaar zette hij zich in voor de vereniging van de Orthodoxe en Rooms-Katholieke Kerken. Op 2 februari 1931 werd hij in Rome door zijn eigen bisschop, Hryhorii Khomyshyn, zelf tot bisschop gewijd. In 1932 nam hij in Ierland deel aan het Eucharistisch Congres en dwong door zijn ijver voor de eenheid van de kerken en door zijn beminnelijkheid groot respect af bij zijn collega’s. Eenmaal teruggekeerd hervatte hij zijn werk in dienst van de eenwording van de kerken. In die tijd werd hij thuis opgezocht door pater Vasyl Voronovskyi. Deze zei later in een interview: ‘Hij was een heel bescheiden man. Toen ik hem voor het eerst ontmoette was hij bezig zijn kamer te vegen. Ik bood aan, “Monseigneur, laat mij dat doen.” Maar hij gaf de bezem niet uit handen. Hij wilde het zelf doen. “Ga zitten,” zei hij eenvoudig. Intussen vertelde hij dat vele priesters die tot de Orthodoxe Kerk waren overgegaan daar spijt van hadden en bij hem kwamen biechten…’

Sovjets
In 1939 vielen de Sovjets Oekraïne binnen. De Redemptoristen waren genoodzaakt hun werk in het westen op te geven en zich terug te trekken naar hun moedervestiging in Lviv. Pater Charnetskyi kreeg een functie als docent theologie en filosofie aan de universiteit. In 1941 werden de Sovjets opgevolgd door de Nazi-Duitsers, maar in 1944 namen de Sovjets hun plaats weer in. Nu werden alle Grieks-Oekraïense Katholieke bisschoppen onder huisarrest geplaatst met de bedoeling dat hun bezittingen én hun mensen uiteindelijk ingelijfd zouden worden bij de Russisch Orthodoxe Kerk. In deze tijd werd Pater Charnetskyi al herhaaldelijk geconfronteerd met gewelddadige ondervragingen.
Op 11 april 1945 werd hij gearresteerd door de Binnenlandse Veiligheidsdienst van de Sovjets, de NKVD. Hij werd ervan beschuldigd samen te werken met een vijandelijke buitenlandse mogendheid (het Vaticaan!), ja zelfs dat hij daar in dienst was als geheim agent. Hij werd veroordeeld tot zes jaar dwangarbeid in Siberië. Te oordelen naar de officiële rapporten en verslagen moet hij zo’n zeshonderd uren onderworpen zijn geweest aan ondervragingen met de bijbehorende folteringen. Alles bijeen heeft hij in dertig verschillende gevangenissen en kampen gezeten. En al die tijd bleef hij te midden van de gruwelijkheden een heer en verloor hij zijn waardigheid niet: een toonbeeld van evangelisch geduld, vriendelijkheid en mateloze goedheid. Onvermoeibaar zocht hij zijn medegevangenen op om samen troost en verlichting te vinden in hun geloof aan Jezus’ evangelie. Naar het schijnt gebeurde het bij één van die ondervragingen dat de cipier zelf een zenuwinstorting kreeg en Pater Mykola huilend smeekte om vergiffenis. Die kreeg hij en dankbaar viel hij zijn gevangene om de hals. Reeds tijdens zijn leven werd pater Mykola beschouwd als een heilige.

Terugkeer
Zijn dwangarbeid duurde tien jaar, vier jaar langer dan waartoe hij veroordeeld was: de Stalinistische autoriteiten konden hem niet vrijlaten: hij had immers zijn leven niet gebeterd. Maar toen hij terminaal ziek bleek te zijn, wilde men graag van hem af en de autoriteiten stonden hem toe terug te gaan naar West-Oekraïne om daar te sterven. Op het station van Lviv werd hij opgewacht door een groepje paters en zusters. Zij ontfermden zich over het menselijk wrak dat uit de trein stapte: ‘Niet huilen. Laten we naar de kapel gaan voor een Te Deum.’
Tot ieders verrassing knapte hij op en kwam hij weer enigszins op krachten, waarop hij prompt zijn bisschoppelijke taken weer op zich nam. Hoewel men hem scherp in de gaten hield speelde hij het klaar een aantal jonge mannen op te leiden voor het priesterschap en hen in het geheim priester te wijden.
Uiteindelijk stierf hij ten gevolge van de verwondingen en ontberingen die hij tijdens zijn leven had opgelopen.
In 2001, op 27 juni – voor de Redemptoristen de feestdag van hun patrones Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand - werd hij door paus Johannes Paulus II op de laatste dag van diens bezoek aan Oekraïne zalig verklaard.


Bronnen
[Michaël As in Kath. Nieuwsblad; https://en.wikipedia.org/wiki/Nicholas_Charnetsky; https://sspp.ca/our-faith/saints-and-blessed/list-of-martyrs/; http://www.papalvisit.org.ua; Dries van den Akker s.j./2022.07.12]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen