Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022

In de Griekse mythologie is Orfeus de alleroudste zanger. Hij begeleidde zichzelf op de lier. Door zijn spel wist hij mens en dier te ontroeren.
Toen zijn jonge vrouw Eurydice door een slangenbeet gestorven was, ging hij op zoek naar de ingang van de onderwereld. Hij wist van de oude veerman Charon gedaan te krijgen dat hij over de rivier van het grote vergeten, de Styx, werd gevaren. Hij was doof voor de waarschuwingen van de oude man dat hij aan de andere kant van de rivier alles uit zijn vorige leven vergeten zou zijn, en dat hij dus ook niet meer zijn geliefde zou herkennen. Zij hém trouwens evenmin.
Orfeus was ervan overtuigd dat zijn liefde sterker zou zijn de dood.
Aan de overkant begaf hij zich naar de vorst van de onderwereld, Hades, met het verzoek zijn geliefde Eurydice weer terug te mogen nemen naar het land van de levenden. Dat werd hem toegestaan onder één voorwaarde. Zijn geliefde zou achter hem aangestuurd worden, maar hij mocht niet naar haar omkijken, voordat zij in de gewone mensenwereld zouden zijn teruggekeerd. Zielsgelukkig ging Orfeus akkoord.
Maar hij was niet in staat zich aan zijn belofte te houden, keek om, en zag zijn geliefde voor altijd in de onderwereld verdwijnen. Teruggekeerd op aarde leidde Orfeus sindsdien een leven van verdriet en nostalgie.