× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
De jezuïeten en het IHS-embleem
SJ
Ontstaan jezuïetenorde
"Onze manier van doen"
IHS-embleem
Kroniek Aerts
Historie Delftse jezuïeten
Delflandse jezuïeten
Jezuïetenwandeling door Delft
Het IHS-embleem
De letters I.H.S. vormen een zogeheten Christusmonogram. De oorspronkelijke betekenis ervan gaat terug op het Grieks en vormt de afkorting van de naam Jezus (Grieks: Ièsous; daarbij is de Griekse hoofdletter 'I' gelijk aan onze 'I' (het Grieks kent geen aparte letter 'J', evenmin als het Latijn trouwens); de Griekse 'H' correspondeert met onze 'È' en de 'S' is gelijk aan onze 'S'). Op onze manier weergegeven zouden die letters dus luiden: ‘JÈS’, eerste drie letters van Jèsos’.

Deze verkorting schijnt al heel oud te zijn. Ze zou al in gebruik geweest zijn gedurende de eerste eeuwen van het christendom. Toen was het Grieks nog de voertaal. In de loop der tijden werd het verdrongen door het Latijn. Men herkende in IHS geen Griekse letters meer. Nu werd het beschouwd als een Latijnse afkorting: In Hoc Signo (= In Dit Teken: bedoeld is het kruisteken). In dat geval verwijst de afkorting naar een legende uit het leven van keizer Constantijn. Diens moeder, keizerin Helena, was christen en had al herhaaldelijk geprobeerd haar zoon tot haar godsdienst over te halen. Aan de vooravond van een belangrijke slag was de keizer onrustig ingeslapen. In een droom verscheen hem een engel aan de hemel die een kruis droeg. Daarbij verschenen de letters I.H.S. Constantijn verstond ze als 'In Hoc Signo', waarbij hij in gedachten aanvulde "vinces" [= In dit teken zul je overwinnen]. Hij beloofde de godsdienst van het kruisteken, waar zijn moeder zo aan gehecht was, aan te nemen in geval hij de volgende morgen de overwinning zou behalen. En zo geschiedde, aldus de legende.

In de latere Middeleeuwen nam de devotie tot de mens Jezus een grote vlucht. Denk bv. aan de invloed van grote heiligen als Bernardus van Clairvaux [† 1153], Franciscus van Assisi [† 1226], Birgitta van Zweden [† 1373] en Vincentius Ferrer [† 1419]). Nu gebruikte men het monogram graag als herkenningsteken van de persoon van Christus. Vooral Sint Bernardinus van Siena [† 1444] droeg ertoe bij. Als hij voor het verzamelde volk preekte, had hij steeds een schild met de afkorting 'Y.H.S.' bij zich. De uitleg 'Iesus Hominum Salvator' (= Jezus Mensen-Redder) is een vrome vondst van later tijd. Er zijn nog andere verklaringen in omloop, bv. 'Iesus Hortator Sanctorum' (= 'Jezus aanmaner der heiligen') of 'In Hoc Salus' (= 'hierin is het heil gelegen').

De jezuïeten en het IHS-embleem
De verbreiding van het monogram neemt een grote vlucht door toedoen van de jezuïetenorde. Zij wordt gesticht in 1540. Zoals haar naam al aanduidt was zij bijzonder aan Jezus toegewijd, en zij maakte dan ook gretig gebruik van het IHS-embleem om haar ideaal en daarmee ook zichzelf aan te duiden.

Onder invloed van deze ontwikkeling worden er nieuwe betekenissen toegevoegd aan de afkorting: Iesum Habemus Socium (= 'Wij hebben Jezus als gezel': de jezuïeten heten officieel 'Societas Jesu' = 'Gezelschap van Jezus'); of Iesu Humilis Societas (= 'Het nederige gezelschap van Jezus'). Het zijn waarschijnlijk ook de jezuïeten geweest die onder de drie letters drie spijkers toevoegden; deze verwijzen naar Jezus' lijden en dood; soms meent men daarin de letter 'v' te herkennen; deze wordt dan gezien als de afkorting van het woord 'vinces'. Al heel gauw geldt het IHS-embleem als het herkenningsteken bij uitstek voor de jezuïetenorde. Zelfs haar tegenstanders maken daar gebruik van in hun spotprenten.

Spotprent. Links een jezuïet, rechts een capucijn. De jezuïet is op geld en goederen uit; die worden hem in grote hoeveelheid aangeboden.
De capucijn daarentegen is omgeven met soberheid.
Aan de rechterhand van de jezuïet een schaalmodel van de Sint-Pieter in Rome, bekroond met het IHS-embleem.
Achter de jezuïet een wandkaart waarop afgebeeld de wandaden waar de jezuïeten achter zaten, volgens hun tegenstanders. Links boven de moord op Prins Willem van Oranje in Delft!



Overal waar de jezuïeten in de eerste periode van hun bestaan (ze werden door de paus opgeheven in 1773, en weer hersteld in 1814) hun sporen hebben nagelaten, vinden we het IHS-symbool terug: in Zuid-Oost-Azië, Noord- en Zuid-Amerika en in haast alle landen van West-Europa. We vinden het dus ook in de noordelijke Nederlanden, waar ze sinds eind van de 16e en het begin van de 17e eeuw rondtrokken om het geloof van de katholieken te ondersteunen in een tijd dat zij met hun geloof niet in de openbaarheid mochten treden. Twee voorbeelden mogen volstaan.

In 1602 laat Pater Arboreus (ook Boom geheten), jezuïeten-missionaris
te Haarlem, zijn portret schilderen; boven hem schittert het IHS-teken, omgeven door een stralende zon.
Pater Roeland de Pottere werkte meer dan veertig jaar in en om Delft (1621-1662). Waarschijnlijk bij gelegenheid van zijn afscheid werd zijn portret geschilderd. Rechts boven ziet men nog een glimp van het IHS-embleem.

Vandaar de veronderstelling dat de IHS-tekens op Delflandse boerderijen te danken zijn aan de invloed van de jezuïeten die vanaf 1592 een statie bewoonden te Delft en vanaf 1662 ook één te Schipluiden (Hodenpijl, soms 'Oppel' of ook 'Hoepel' genaamd). Datzelfde geldt waarschijnlijk voor de IHS-emblemen die zichtbaar zijn boven de voordeuren het Noord-Hollandse Bovenkarspel.

Bij een rondgang in 1992 vond ik op de volgende adressen in Delfland IHS-emblemen.
Intussen is er al weer een aantal van verdwenen.

#PlaatsAdresOpmerking
1DelftKlein Delfgauw 612n, 2o
2DelftKlein Delfgauw 59--, --, --, 1z
3DelftKlein Delfgauw 533n, 2o, --, 1z Uilenburg
4DelfgauwNoordeindseweg 45--, 1o
5DelfgauwZuideindseweg 643n, 3o Dubbel Dank
6DelfgauwAckerdijkseweg 322n, 2o, 2w, 1n
7PijnackerZwethkade 8a--, 2o
8PijnackerOvergauwseweg 62--, 2o, --, 2z 1w verdw.
9PijnackerOvergauwseweg 572n, --, 2w
10PijnackerOvergauwseweg 50--, 3o, --, 2z Vredelust
11PijnackerOvergauwseweg 422n, 2o
12PijnackerNoordweg 753n, 2o
13PijnackerNieuwkoopseweg 482n, 3o
14PijnackerNieuwkoopseweg 462n, --, 2w
15PijnackerNieuwkoopseweg 44--, --, 2w
16PijnackerNieuwkoopseweg 361n, --, 1w
17PijnackerNieuwkoopseweg 342n, --, 2w
18PijnackerKerkweg 72a--, 3o
19PijnackerKoningshof 212n, 3o
20RodenrijsRodenrijseweg 543n, 4o
21RodenrijsLaan v.Koot 11n, 2o, --, 2z
22KethelKerkweg 1002n, 4o, 1w Driesprong
23KethelGroeneweg 152n, 2o Huygenshof
24KethelGroeneweg eind2n, 2o
24aKethelHarreweg 82n, 2o
25KethelHarreweg 61--, 2o, 1w, 3z, 1*in schuur:
26KethelHarreweg 622n
27SchiedamWoudweg 26--, --, --, 2z Adrianushoeve
28SchiedamWoudweg 22--, 2o, --, 2z
29VlaardingenWoudweg 12n, --, 3w
30MaassluisZuidbuurt 312n, 2o
31MaaslandWestgaag 92--, 2o, --, 2z
32MaaslandOostgaag 311n, 2o, --, 2z
33SchipluidenGaagweg 93n
34SchipluidenOostveenseweg 6--, 3o
35SchipluidenOostveenseweg 7--, 2o, --, 3z
36SchipluidenTramkade 284n
37SchipluidenTramkade 14--, --, 4w
38DelftSchieweg 1542n, 3o
39DelftSchieweg 1482n, 2o

Klik op het kaartje voor een vergroting;
klik op die vergroting voor maximale grootte.

Er is ook een aantal boerderijen waar thans geen IHS-embleem is te zien, maar waarvan we - in enkele gevallen met zekerheid - weten dat het er in vroeger tijden gezeten moet hebben. Ik ga daarbij af op uitspraken van (oud-)bewoners of buren (soms - zoals bij het hiernavolgende nummer 43 - liet men mij foto's van vroeger zien) en tenslotte op de afbeeldingen zoals ze te vinden zijn bij Verheul.

#PlaatsAdresOpmerking
40DelftSchieweg 156-158Verheul 89
41KethelGroeneweg 54oud-bewoners
42KethelKerkweg 105Verheul 98
43KethelHarreweg 27oud-bewoners
44KethelVlaardingerwegVerh. 96-97
45Oude LeedeOude Leedewegnaburige bew.
46Rijksweg?voorg. van Zwethkade? 
47PijnackerKlapwijksewegVerheul 92
48VlaardingenWoudweg 4Verheul 108

© heiligen-3s.nl

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen