× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 12e eeuw  Wivina van Bijgaarden

Info afb.

Wivina van Bijgaarden (ook van Brabant), België; kloosterzuster; † 12e eeuw.

Feest 17 december.

Over haar is weinig met historische zekerheid bekend. We moeten te rade gaan bijlegendes.

Zij zou dan rond 1109 geboren zijn in de vooraanstaande familie Van Oisy en groeide uit tot een mooi en bevallig meisje. Dat was de reden waarom een jongeman, Richward, verliefd op haar werd en haar ten huwelijk vroeg. Maar zij had andere plannen. Zij wees hem er ten eerste op, hoe weinig hoffelijk hij zijn bedoelingen met haar onder woorden bracht; vervolgens maakte zij hem bekend, dat zij liever haar leven in dienst van God wilde stellen; en ze raadde hem aan hetzelfde te doen. Waarop hij inderdaad het leven van een kluizenaar ging leiden.

Men vertelt, dat zij rond het jaar 1120 haar ouderlijk huis ontvluchtte en zich tezamen met haar vriendin Emwara terugtrok als kluizenares op landgoed Bijgaarden bij Brussel. Na drie jaar kreeg zij het land van de eigenaar, Graaf Godfried I van Brabant ten geschenke. De onderneming groeide uit tot een klooster, dat de regel van Benedictus aannam en afhankelijk was van het nonnenklooster van Affligem, zuidoostelijk van Aalst. Wivina werd zelf de eerste abdis. Zij was uiterst consequent in haar gestrenge levenswijze. Ze at bijzonder weinig; wat ze at was vegetarisch; en ze onderhield allerhande verstervingen.

Eens zou zij op reis bij het licht van een kaars haar gebeden hebben gezegd met behulp van haar gebedenboek. Plotseling woei de kaars uit. Maar op wonderlijke wijze vatte hij vanzelf weer vlam.

Een andere keer zou de duivel een bezoek hebben gebracht aan haar klooster. Aan een zuster zou hij hebben toegegeven, dat hij nergens in de christenwereld zo'n moeilijk karwei had dan aan Wivina en haar gezellin, Emwara, die al evenzeer uitblonk in religieuze deugd. Wivina schijnt tenslotte te zijn overleden op 17 december van het jaar 1170.

Volgens sommigen is Emwara haar toen als abdis opgevolgd.

Verering & Cultuur
Na haar dood werd haar zaligheid - aldus een oude kroniek - geopenbaard aan een vrome vrouw, Theda genaamd. Deze Theda zag in een visioen een heerlijk rustbed staan in de hemel. Op haar vraag voor wie dat lekkere bed bestemd was, kreeg zij ten antwoord, dat het de rustplaats was van Wivina.

Wivina was al overleden en in de kerk bijgezet, toen bisschop Alardus van Kamerijk de kloosterkerk officieel kwam inwijden. Tijdens de processie gingen alle kaarsen plotseling vanzelf uit. Maar toen de processie langs het graf van Wivina trok, ontbrandde vanzelf de kaars die de priester Ingelbertus in zijn handen had.

Eenzelfde verhaal wordt verteld van Geneviève va Parijs, Herluca van Bernried en Wivina van Bijgaarden.

Waarschijnlijk moet het vooral symbolisch verstaan worden. De heilige was een klein lichtje van christelijk geloof in een tijd, dat vele mensen nog rondtastten in het duister van een boze wereld of het heidendom. Natuurlijk waren er vele krachten die tegenwerkten, en die probeerden dat kwetsbare lichtje te doven. Maar het was Gods hulp, ingeroepen door het gebed of het geloof van de heilige, waardoor de lamp 'als vanzelf' brandende bleef. Jezus had immers zijn leerlingen op het hart gedrukt: "Houdt uw lampen brandend" (Lukas 12,35).

Zo sluiten deze heilige vrouwen zich aan bij de wijze maagden uit Jezus' verhaal van de vijf wijze en de vijf dwaze maagden: de wijze maagden hadden voldoende olie (aanduiding voor geloof, gebed, evangelische houding) om hun lampen brandend te houden (vgl. Matteus 25,01-13).

Ook worden wonderen verhaald die op haar graf gebeurd zouden zijn. Ene Nastradus was zo kromgegroeid, dat hij zich alleen nog maar met behulp van een schabelletje kruipend kon voortbewegen. Maar bij een bezoek aan haar graf, stond hij op, liet zijn kruipplankje achter en trad in een klooster om zijn verdere leven te wijden aan dankbaarheid.
Ook werd een jonge vrouw, Hetelina, afkomstig uit Brussel, op Wivina's graf genezen van een uitzinnige razernij die haar had aangegrepen op het moment van de bevruchting van haar eerste kind. Tenslotte wordt nog de genezing vermeld van een zekere Innia van Hungersvelt, die compleet was uitgeteerd door de vierdaagse koorts.
In 1796 werd haar gebeente overgebracht naar de Zavelkerk te Brussel. Zowel op die plaats als in de abdij van Bijgaarden, die nu Wivina-abdij heet, wordt zij nog altijd druk vereerd.
Haar voorspraak wordt ingeroepen tegen besmettelijke ziekten, hoofd- en keelpijn, koorts, oogkwalen, in het bijzonder bij kinderen; daarnaast tegen veeziekten met name bij paarden.
Zij wordt afgebeeld in kloosterhabijt; zij heeft een staf bij zich die erop duidt dat zij abdis is geweest. Tenslotte draagt zij een brandende kaars bij zich, die soms door een engel wordt ontstoken.

Litanie (elke aanroeping wordt beantwoord met ‘bid voor ons’, hieronder steeds aangeduid met drie puntjes)

H. Wivina…
H. Wivina, vanaf uw geboorte toegewijd aan God…
H. Wivina, vanaf uw doopsel begiftigd met bijzondere genade...
H. Wivina, beeld van alle deugden...
H. Wivina, de wereld verachtend...
H. Wivina, de eenzaamheid zoekend...
H. Wivina, gevoed met de Eucharistie door tussenkomst van engelen...
H. Wivina, doordrongen van het vuur van liefde...
H. Wivina, minnares van God de Vader...
H. Wivina, bruid van Christus...
H. Wivina, tempel van de Heilige Geest...
H. Wivina, onderricht door de Heilige Geest...
H. Wivina, verlicht in kennis van de Schriften...
H. Wivina, zuiver in maagdelijkheid...
H. Wivina, diep in nederigheid...
H. Wivina, bewonderenswaardig in gestrengheid...
H. Wivina, brandend van liefde...
H. Wivina, vol toeleg op het gebed...
H. Wivina, onoverwinnelijk in uw strijd tegen de duivel...
H. Wivina, wijze en verstandige maagd...
H. Wivina, voorbeeld voor alle religieuzen...
H. Wivina, spiegel voor de maagden...
H. Wivina, erfgename van het Koninkrijk Gods...
H. Wivina, gekroond met glorie en eerbetoon...
H. Wivina, vereerd in de hemel en op aarde...
H. Wivina, beroemd door vele wondertekenen...
H. Wivina, toevlucht van de geslagenen...
H. Wivina, genezing van de zieken...
H. Wivina, speciaal aangeroepen tegen oog en keelpijn...
H. Wivina, patrones van allen die uw hulp inroepen...


Bronnen
[000»jrb; 122; 124p:150-151; 200/2»12.17; 234p:98; 237; 285p:42.43; 500; Dries van den Akker s.j./2007.11.28]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen