× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 975  Konrad van Konstanz

Info afb.

Konrad van Konstanz, Duitsland; bisschop; † 975.

Feest 26 november.

Hij moet rond 900 te Altdorf bij Konstanz geboren zijn uit het beroemde geslacht der Welfen. Hij was proost aan de dom van Konstanz en hoofd van de domschool, toen hij in 934 tot bisschop benoemd werd.
Hij mocht zich een persoonlijke vriend noemen van keizer Otto I († 973). In een tijd dat kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders zich vooral met de landspolitiek bemoeiden, bleek hij een goed herder en stond hij vanwege zijn heilige levenswandel in hoog aanzien. Zo deelde hij nagenoeg zijn hele persoonlijk vermogen uit aan de armen. Drie keer maakte hij een pelgrimstocht naar het Heilig Land. In zijn diocees stichtte hij meerdere kerken.

Legende
Een legende weet nog te vertellen hoe te Einsiedeln (Zwitserland) de inwijding van de Meinradskapel en van de kloosterkerk die aan Maria zou worden toegewijd, in zijn werk is gegaan.

In de dagen die aan de feestelijke wijding voorafgingen, hadden zich vele gasten, pelgrims en kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders ter plaatse verzameld. Bisschop Konrad kon in de laatste nacht de slaap niet vatten en begaf zich midden in het pikkedonker naar de kloosterkerk om er te bidden. Plotseling werd hij omgeven door een hemelse liturgie. Christus zelf verscheen in bisschoppelijk ornaat, juist zoals hij zelf, Konrad, morgen gekleed zou zijn voor de wijdingsplechtigheid. De vier evangelisten assisteerden Hem, evenals Petrus en de grote Paus Gregorius († 604; feest 3 september): ze gaven onze Heer mijter, staf en wijwaterkwast aan. Talloze andere heiligen woonden de plechtigheid bij. Ook Maria was natuurlijk aanwezig. Tenslotte werd de kerk aan haar toegewijd. Zij troonde boven het hoogaltaar. Engelen deden intussen het werk van misdienaars en acolieten: ze zwaaiden met het wierookvat, droegen toortsen, gaven de nodige antwoorden, musiceerden en zongen hemelse misgezangen. Konrad neuriede mee.

Toen het schouwspel ten einde was, raakte bisschop Konrad in verlegenheid. Nu de kapel door de Heer Jezus zelf was ingewijd, kon hij dat morgen toch niet nog eens over doen? Hij verkeerde zolang in tweestrijd, dat hij door de monniken tot spoed moest worden gemaand. De openingsgezangen waren al aan de gang en de bisschop was nog niet eens met de voorbereidingen begonnen...! Ze reikten hem zijn tabberd, mijter en staf; ze droegen wijwater en wierookvat mee.

Plotseling klonk luid en duidelijk dwars door de liturgische gezangen heen een stem van boven: "Laat maar, broeders; het hoeft niet meer. De kapel is al ingewijd door God zelf." Iedereen viel stil. Toen vertelde bisschop Konrad wat hij die nacht had meegemaakt. Uit dankbaarheid voor dit grote wonder werd een prachtig genadebeeld van Maria gemaakt en boven op het hoofdaltaar geplaatst, juist zoals Konrad het had gezien. Jaarlijks komen er nog duizenden pelgrims naar deze plek; en elk jaar wordt op de gedenkdag van dit wonder, 14 april, de zogeheten 'engelenwijding' gevierd.

Na veertig jaar het ambt van bisschop bekleed te hebben overleed hij; hij werd te Konstanz begraven in de door hem gestichte Mauritiuskerk. Later werd hij bijgezet in de domkerk.

Verering & Cultuur
Mede op grond van de vele wonderen die er na zijn dood rond zijn graf gebeurden, werd hij door paus Callistus II († 1124) in 1123 heilig verklaard. Tijdens de Reformatie werden zijn relieken in de Bodensee gegooid, alleen zijn hoofd werd gered; het bevindt zich thans in de schatkamer van de dom.
Hij is patroon van het aartsbisdom Freiburg en van het bisdom Konstanz.
Hij wordt afgebeeld als bisschop (staf, mijter, tabberd) met een kelk waar een spin uit tevoorschijn komt (volgens zeggen was er eens tijdens de mis een spin in de kelk terecht gekomen. Hoewel spinnen in die tijd voor zeer giftig werden gehouden, had hij hem mee opgedronken en was hij vervolgens gewoon in leven gebleven).


Bronnen
[000; 000»sys; 000:Ulrich(broch.-Ottobeuren:10); 000:Wolfgang; 101»Conrad; 101a/102»Conrad-Constance; 103; 104»Conrad-Constance; 106»Conradus; 107; 108; 111»†Gebhard; 122; 126; 132; 151p:144; 233p:272; 340; 500; Dries van den Akker s.j./2007.11.12]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen