 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
 Info afb. |
Boamirus (ook Baudomirus, Baumer, Baumerus, Baumez, Bomer, Bômer, Bommer of Boumer) van St-Bômer, Frankrijk; priester en kluizenaar; † ca 550.
Feest 3 november.
We vinden Boamirus halverwege de 6e eeuw aan de oevers van het Franse riviertje de Bray, omringd door kluizenaars die net als hij de eenzaamheid hadden opgezocht om hun leven in gebed en onthouding geheel en al aan God toe te wijden. Maar toen de plaatselijke bisschop, Innocentius († 559; feest 19 juni), van hem hoorde, wilde hij graag met hem kennismaken, waarschijnlijk ook om te weten wat voor type Boamirus was. Hij ontbood hem dus bij zich in Le Mans.
Desgevraagd antwoordde Boamirus dat hij afkomstig was uit Auvergne, en dat hij al op jeugdige leeftijd monnik was geworden in de abdij van St-Micy (of St-Mesmin) te Orléans. Maar gaandeweg groeide in hem het verlangen naar een nog rigoureuzer eenzaamheid en had hij zich teruggetrokken diep in het gebied van Maine. In het gehucht Alba had hij een woninkje betrokken en er een kapelletje naast gebouwd dat hij aan Sint Petrus had toegewijd; intussen was er een kloostertje bijgekomen waar een aantal volgelingen was komen wonen om samen met hem in de eenzaamheid de Heer te zoeken.
Sint Innocentius liet hem weten dat hij van zijn diensten gebruik wilde maken om de nog nauwelijks gekerstende bevolking het evangelie te verkondigen. Hij diende hem dus de priesterwijding toe en zond hem op weg. Door zijn aanhoudend gebed, zijn ijver en door het feit dat zijn prediking gepaard ging met wonderen wist hij heel wat mensen voor Christus te winnen. Zeker als men in ogenschouw neemt hoe hij kort na zijn opdracht overleed.
Verering & Cultuur
Hij werd begraven in de kerk van zijn kloostertje. Zijn levensbericht moet door een tijdgenoot geschreven zijn, waarschijnlijk een monnik uit zijn klooster. Immers, hij zegt dat hij vele mensen gesproken heeft die Sint Boamirus zelf nog hebben gekend en dat ze instaan voor de waarheid van de wonderen, omdat ze er zelf bijwaren.
Ook op zijn graf deden zich herhaaldelijk wonderen voor. Zo komt het dat tenslotte de naam van de plaats waar hij gewoond had veranderde van Alba in St-Bômer. Daaruit groeide in de loop van de tijd het dorpje van dezelfde naam. Later werd het stoffelijk overschot van de heilige overgebracht naar Senlis en bijgezet in de kist van Sint Fraimbaud († 570; feest 16 augustus).
© A. van den Akker s.j.
