× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† tegen 690  Ywi van Lindisfarne

Info afb.

Ywi (ook Ivi of Yvi) van Lindisfarne osb, Engeland; monnik & diaken; † tegen 690.

Feest 6 & 8 oktober.

Hij was afkomstig van het Britse eilandje Lindisfarne. Volgens de traditie heette zijn vader Branon (ook Bran of Bronon) en zijn moeder Egida. Hij kreeg van hen een christelijke opvoeding. Tegelijk droomden ze van een glanzende militaire loopbaan voor hun zoon; ze zagen hem in gedachten al overladen met eer en rijkdom. Maar eenmaal op de leeftijd gekomen dat hij zijn levenskeuzes ging maken, gaf hij de voorkeur aan het sobere leven van een monnik. Hij nam zijn intrek in het klooster van Lindisfarne dat toententijd onder leiding stond van de grote abt en bisschop Sint Cuthbert. Deze wijdde hem in 684 tot diaken.

Hij was een voorbeeldig monnik. Elke dag - schrijft zijn levensbeschrijver vol bewondering - deelde hij voedsel uit aan de armen, gaf kleren aan wie er nodig hadden, troostte de bedroefden en vergaf hij van harte aan degenen die hem op de een of andere manier pijn hadden gedaan. Er ging al vroeg wonderkracht van hem uit. Toen hij eens zijn bisschop assisteerde tijdens de mis, kwam er tijdens de offerande een gebrekkige man naar voren. Hij liep moeizaam met behulp van een stok en kon zich dan ook temidden van het gedrang maar met moeite staande houden. Toen Ywi hem opmerkte, stak hij zijn hand uit en hielp hem de laatste treden van het altaar op, zodat ook hij de ring van de bisschop kon kussen. Onmiddellijk voelde de kreupele man hoe er kracht kwam in zijn voeten en knieën. Ywi schreef deze wonderbaarlijke genezing echter toe aan de verdiensten van de bisschop Sint Cuthbert.

Niet lang daarna klopte er echter weer een arme drommel aan de poort. Ywi lag op dat moment juist te rusten. Hij deed open en was vol medelijden met deze broodmagere man: hij was letterlijk vel over been: "In eten heb ik helemaal geen trek, zei de man, maar geef me alstublieft wat te drinken om dat vuur van binnen wat te temperen." Nauwelijks had Ywi hem de beker overhandigd en had de arme man ervan gedronken of zijn kromgetrokken schouders bogen zich recht, en kon hij zich in volle lengte oprichten. Gezond en wel begon hij overal luidkeels te verkondigen wat hem overkomen was. En of Ywi hem nog bezwoer Gód te bedanken in plaats van hem, een eenvoudige monnik, de man hield zijn mond niet. Nu besefte Ywi dat hij het voorwerp van bewondering en verering zou worden. Maar omdat hij in alle eenvoud en eenzaamheid God wilde dienen, nam hij de vlucht en kwam in één van de havenplaatsjes aan, waar het een drukte van belang was. Op de vraag waar hij naartoe moest, antwoordde hij: "Waar God me maar heen laat gaan. Dus als u toevallig op het punt staat weg te zeilen, wees zo goed mij dan mee te nemen." "Als we geen last hadden gehad van een verkeerde wind, zouden we al in Bretagne zijn geweest. We gaan het vandaag weer proberen. Dus als je mee wilt, kom maar mee aan boord." Ywi putte zich uit in dankbaarheid. De wind was gunstig bij het vertrek. Maar zodra ze op volle zee waren, stak er een storm op en het zag er niet best uit. Machteloos hieven de zeelui hun handen ten hemel, waarbij ze God om hulp smeekten. Ze maakten Ywi wakker die op dat moment juist even lag te rusten. Deze stortte een gebed en onmiddellijk ging de wind liggen.

De gelijkenis met Jezus is opvallend en uitdrukkelijk bedoel (zie bv. Markus 04,35-41). Met de heilige zo suggereert de legende zijn de tijden van het evangelie in ons midden weer tot leven gekomen.

In Bretagne aangekomen, vestigde Ywi zich op de plek die tot op de dag van vandaag naar hem is genoemd: St-Ywi in de buurt van Quimper. Over zijn verdere leven weten we niets. Daaruit mogen we afleiden dat hij gevonden heeft wat hij zocht: zijn Heer in de eenzaamheid van het kluizenaarsbestaan te dienen.
Anderen menen echter dat zijn relieken door toedoen van rondtrekkende monniken uit Bretagne in de 9e eeuw uiteindelijk terechtkwamen in Wilton († vroege middeleeuwen; feest 6 oktober). De legende vertelt dat ze helemaal niet van plan waren hem daar achter te laten. Maar toen ze weer verder wilden gaan, bleken de relieken met geen mogelijkheid meer van hun plaats te krijgen.

Nog een andere traditie meent te weten dat Iwy dezelfde is als Ivy van Pontivy († eind 7e eeuw; feest 6 oktober).


Bronnen
[117»Ivi; 135/2p:185»Yvi; 142jr687»Ywy; 143; 280p:248; 339p:233;Dries van den Akker s.j./2007.09.26]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen