 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
 Info afb. |
Similianus (ook Emilianus, Emilien, Sambin, Sembin, Semblein, Similian of Similin) van Nantes, Frankrijk; (3e?) bisschop; † 310.
Feest 16 juni.
Similianus is de eerste bisschop van Nantes die voorkomt in oude documenten. Later heeft men van hem na Sint Clair († 3e eeuw; feest 10 oktober) en (de legendarische?) Ennius de derde bisschop gemaakt.
Volgens de legende zou hij de latere martelaar Donatianus hebben gedoopt. Tijdens de vervolgingen onder keizer Diocletianus (284-305) hadden de gelovigen hem gesmeekt met zijn geestelijken de stad te verlaten. In een oud boek over Bretonse heiligen wordt als volgt samengevat: ‘Deze waardige prelaat bleef tijdens de wrede vervolgingen van Diocletianus en Maximianus onverzettelijk en standvastig, en leidde met wijsheid het schip dat hem was toevertrouwd. Om zijn kudde te beschermen weerstond deze goede herder herhaaldelijk de woede van de wolven. Zij waren gebeten op hem en hij had daar geregeld onder te lijden. Met Gods hulp wist hij telkens aan hen te ontkomen of hen zelfs te temmen. Eigenhandig begroef hij het eerbiedwaardige stoffelijk overschot van de twee helden van het geloof: Donatianus en Rogatianus († 287; feest 24 mei). Uiteindelijk mocht hij meemaken hoe er vrede daalde over de kerk. Als overwinnaar van het langdurige onweer was hij de eerste bisschop die in Nantes, zo doordrenkt van bloed van christenmartelaren, het licht van betere tijden zag doorbreken. Na op vele manieren blijk te hebben gegeven van zijn heiligheid, stierf hij in de Heer.’
Verering & Cultuur
Hij heeft een kerk in de stad Nantes zelf, gelegen op een heuvel aan de Erdre; deze stamt uit heel vroege tijden. Volgens een oude overlevering staat die kerk op zijn graf. Het zou bovendien de plek geweest zijn, waar hij zich tijdens de vervolgingen had teruggetrokken. Dat kan in zoverre kloppen, dat ze in ieder geval buiten de muren van de toenmalige stad gelegen was. Hij leeft er voort als degene die in de dagen van Clovis († 511; feest 27 november) de stad behoedde voor een inval van de Saksen. Zestig dagen duurde het beleg reeds, toen de belegeraars op een nacht uit de kerk van Sint Similianus een processie tevoorschijn zagen komen van in het witgeklede gestalten; ieder droeg een kaars. Deze voegde zich bij een soortgelijke stoet die uit de kerk van Sint Donatianus kwam. De Saksen waren daar zo van in paniek dat ze hun stellingen verlieten en op de vlucht sloegen.
In de kerk bevindt zich nog steeds de Sint-Similianusput, waarschijnlijk bedoeld als doopvont. Toen de Noormannen in 843 alsnog de stad veroverden zouden zij het hoofd van Similianus in die put hebben geworpen. In de middeleeuwen kwamen pelgrims er uit drinken in de hoop genezing te vinden.
© A. van den Akker s.j.
