× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† ca 272  Restituta van Sora

Info afb.

Restituta van Sora, Italië; martelares met de priester Cyrillus e.a.; † ca 272.

Feest 27 & 29 (bisdom Soissons) mei & 16 september (terugvinding relieken)

Haar martelaarschap speelde zich af ten tijde van de christenvervolgingen onder keizer Aurelianus (270-275). Er is van haar een lijdensverhaal bewaard gebleven. Volgens geschiedkundigen heeft het geen enkele historische waarde, en moet het als legende worden beschouwd. Met andere woorden, het weerspiegelt meer het - geďdealiseerde - geloof van de verteller dan de loop der gebeurtenissen.
Restituta was afkomstig uit een patricische familie in Rome. Volgens het legendarische verslag heette haar vader Ethel, en haar moeder Dabia. Vóór haar zestiende had Restituta zich aan Christus toegewijd; haar schatrijke ouders waren de Romeinse goden toegedaan. Geregeld stond er een vrijer op de stoep, omdat Restituta niet alleen mooi was, maar ook als bruid een enorm vermogen in zou brengen voor de bruidegom. Uiteindelijk gaven haar ouders haar de vrije keus. Tot hun verbijstering gaf hun dochter te kennen dat zij al een veel betere bruidegom had, een hemelse. En dat al die gewone jongens dus het nakijken hadden.
In de daarop volgende nacht verscheen haar een engel om haar te troosten en te bemoedigen, want de komende tijden zouden moeilijk voor haar worden. De engel verdween en nu verscheen er in haar droom een afzichtelijke gestalte. Hij bedreigde haar met een vlammend zwaard en bezwoer haar dat zij er niet zonder pijnen vanaf zou komen. Zij sloeg een kruis en de gestalte verdween, waarop Christus zelf verscheen die haar aanraadde bij het aanbreken van de morgen haar huis te ontvluchten. Bij de Poort van Lateranen zou een gids klaarstaan om haar verder de weg te wijzen. Daarop viel zij in slaap en in haar slaap werd zij door een engel tot voor de stadspoort van Sora gedragen, zo’n veertig mijl ten zuiden van Rome.
Zij nam haar intrek bij een weduwe met een zoon die al bijna drie jaar leed aan melaatsheid: ‘Zijn lichaam leek dan ook niet veel meer dan de begraafplaats van zijn ziel,’ aldus de legende. Cyrillus heette hij. Dat gaf Restituta de mogelijkheid daar Christus te verkondigen. Na een vurig gebed tot de geneesheer Jezus Christus stond de jongeman op van zijn ziekbed, volkomen genezen en mooier dan ooit. Zijn moeder jubelde het uit. Waarop uit de wijde omtrek nieuwsgierigen kwamen toegelopen. Cyrillus vertelde wat er gebeurd was, wat voor veertig toehoorders voldoende was om zich meteen tot Christus te bekeren.
Toen dit de stadhouder, Agathius ter ore kwam, liet hij Cyrillus geboeid aan zich voorgeleiden. Deze vertelde wat er gebeurd was. Waarop Agathius onmiddellijk ook Restituta liet halen. Hij weet het aan de jeugd van beiden dat ze afgeweken waren van de ware Romeinse goden. Hij stelde beiden een schitterende carričre in het vooruitzicht, als ze weer terugkeerden naar de ware godsdienst. Restituta weigerde pertinent. Ook nadat de stadhouder overging tot vernederende zweepslagen. In de daarop volgende nacht was het Christus zelf die haar kwam troosten met medicijnen en spijzen. Tot schrik van de bewakers. Dezen vroegen om het doopsel. Er werd een priester geroepen. Ook hij heette Cyrillus. Diezelfde nacht doopte hij negenendertig aanwezigen.
Dit werd verraden aan Agathius. Hij liet onmiddellijk alle christenen voor zich verschijnen en sommeerde hen aan de goden te offeren. Zo niet, dan kregen zijn soldaten de opdracht hen met het zwaard ter dood te brengen. Dat was wat er uiteindelijk gebeurde.
Nog altijd volgens de legende verscheen zij zeven dagen na haar terechtstelling aan bisschop Amasius van Sora, in gezelschap van drie andere martelaren. Zij liet hem weten waar hij hun afgehouwen hoofden kon vinden. Ze waren door de beulen in de rivier gegooid en intussen daar en daar aangespoeld. Of hij zo vriendelijk wilde zijn ze in alle eerbied te bergen.

Verering & Cultuur
Sinds de 9e eeuw rusten haar relieken in Rome. In de 15e eeuw werden er relieken van haar overgebracht naar het bisdom Soissons, Noord-Frankrijk.
Het nieuwe Romeinse Martyrologium (uit 2001) geeft niet Restituta, maar Restitutus. Dan zou het dus gaan om een man? Op grond waarvan men deze wijziging heeft aangebracht is onduidelijk. Het oude Romeinse Martyrologium gaf nog de vrouwelijke naam: Restituta.


Bronnen
[Bdt.1925; Hlw.1924; Mty.2001; Mty.z.j.; Mul.1860; Qué.1880/6p:283-292; Dries van den Akker s.j./2018.05.13]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen