× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 6e eeuw  Seiriol van Penmon

Info afb.

Seiriol (ook Seirioel of Seriol) van Penmon, Anglesy, Wales; kluizenaar & abt; † 6e eeuw.

Feest 1 februari.

Seiriol was een zoon van Owain Danwyn. Hij had nog twee broers die als heiligen worden vereerd: Einion († 6e eeuw; feest 9 februari) en Meirion († 6e eeuw; feest 4 februari). Einion stichtte een kluizenarij op de uiterste zuid-oosthoek van het Welshe eiland Anglesy: Penmon. (‘Mon’ is de oude benaming voor Anglesy; ‘pen’ betekent ‘hoofd’, ‘kop’ of  ‘uiterste punt’). Hij droeg de zorg ervoor over aan Seiriol. Deze aanvaardde de functie van abt, maar trok zich terug op het nabij gelegen Puffin Island dat sindsdien ook bekend staat als ‘Sint Seiriols Eiland’. Volgens de traditie zou hij daar ook gestorven en begraven zijn. Tot zijn communiteit behoorde Sint Nidan († 6e eeuw; feest 3 november), de stichter van het even verderop gelegen Llanidan.
Van Seiriol wordt opgemerkt dat hij nauw bevriend was met Sint Cybi († 6e eeuw; feest 8 november). Deze leidde een abdij op de noordpunt van Anglesy: ‘Caer Cybi’. Zij ontmoetten elkaar geregeld halverwege het eiland Anglesy bij de bronnen te Clorach vlakbij Llanerchymedd. Die krachtig stromende bronnen lagen tegenover elkaar, aan weerszijden van de weg. Het verhaal gaat dat Seiriol nooit een bruine huidstint kreeg, want ‘s morgens liep hij van oost naar west naar de bron toe en ‘s avonds van west naar oost: hij had dus altijd de zon in de rug. Bij Cybi was juist het omgekeerde het geval. Hij wordt dan ook genoemd ‘de getinte’ (‘tawny’).

Verering & Cultuur
Hij staat bekend als Seiriol Wyn (= letterlijk ‘de witte’, uitgelegd als ‘de betrouwbare’). Later zou men hem herbegraven hebben in de abdij. Penmon kwam tot bloei totdat ze in 971 werd verwoest door de invallende Noormannen. Uit die eerste tijd resteren nog twee kruisen en de bron van de abdij. In de 13e eeuw beleefde de abdij een nieuwe bloei doordat ze werd betrokken door monniken die leefden volgens de regel van Augustinus.


Bronnen
[BGF.2009/4p:177/80; Frm.1996; Hlw.1924; Rge.202; Tou.1995; website ‘List of Churches in Anglesy’; website ‘Clorach Wells’; Dries van den Akker s.j./2018.03.25]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen